- Jak niepewność wpływa na poziom lęku?
- Czym zajmowali się naukowcy z UC Davis?
- Jakie badania przeprowadzili Drew Fox i Dan Holley?
- Co odkryli naukowcy na temat wskaźnika zagrożenia?
- Jakie są potencjalne zastosowania tych badań w leczeniu zaburzeń lękowych?
Badania nad niepewnością w budowaniu lęku
W najnowszym artykule opublikowanym w czasopiśmie Computational Psychiatry, naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis, Wydziału Psychologii, postanowili dokładniej przyjrzeć się temu, co buduje strach.
Drew Fox, profesor nadzwyczajny psychologii w UC Davis, zauważył, że nieznajomość czasu, kiedy coś się wydarzy, może powodować lęk, ale do tej pory nie mieliśmy jasności, dlaczego tak się dzieje. Pierwszym krokiem w rozwiązaniu tego problemu jest precyzyjniejsze zdefiniowanie niepewności.
Hazard rate w badaniach Foxa i Holleya
Fox i jego student Dan Holley odkryli, że kiedy przewidujemy, że coś złego się wydarzy, w zależności od scenariusza, mogą występować znaczne różnice w postrzeganiu zagrożenia w różnych momentach, nawet jeśli prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia jest takie samo.
Na przykład, jeśli mamy dziesięciosekundowe odliczanie do wstrząsu elektrycznego, wskaźnik zagrożenia jest niski, dopóki odliczanie się nie skończy. Ale jeśli wstrząs może wystąpić w dowolnym momencie tych dziesięciu sekund, wskaźnik zagrożenia rośnie.
"Jeśli wiesz, że coś się wydarzy, to z upływem czasu wskaźnik zagrożenia rośnie, ponieważ wiesz, że nie wydarzyło się to wcześniej, wskaźnik zagrożenia zawsze będzie wyższy, jeśli nie wiesz, kiedy to się stanie." - prof. Drew Fox
Eksperymenty nad niepewnością i lękiem
Holley i Fox, współpracując z profesorem Erie Boormanem i studentką Eriką Vargą, przeprowadzili eksperyment, aby przetestować swoją teorię. Wolontariusze otrzymywali niewielką nagrodę pieniężną (jeden cent na sekundę) za pozostanie w wirtualnym środowisku, ale mogli również otrzymać łagodny wstrząs elektryczny w dowolnym momencie, chyba że wcześniej zdecydowali się odejść.
Zgodnie z oczekiwaniami, wskaźnik zagrożenia, a nie rzeczywiste prawdopodobieństwo otrzymania wstrząsu, napędzał lęk.
"Na każdym etapie eksperymentu wskaźnik zagrożenia niemal idealnie odpowiadał zachowaniom uczestników, podczas gdy momentalne prawdopodobieństwa zagrożenia nie miały żadnej wartości prognostycznej." - Dan Holley
Wolontariusze również zgłaszali, że czuli się znacznie bardziej niespokojni w środowisku o wyższym wskaźniku zagrożenia.
Holley zauważył, że nasze mózgi prawdopodobnie ewoluowały, aby śledzić rosnące wskaźniki zagrożenia.
"Wyobraź sobie gazelę na Serengeti, dla przetrwania mogłaby dłużej paść się z głową w dół, ale wiąże się to z większym ryzykiem ataku przez lwa. Im dłużej gazela się pasie, tym bardziej rośnie wskaźnik zagrożenia." - Dan Holley
Przez rozbicie koncepcji niepewności w sytuacjach wywołujących lęk, naukowcy mają nadzieję lepiej zrozumieć mechanizmy stojące za strachem i lękiem, w tym sposoby leczenia milionów ludzi cierpiących na ekstremalne zaburzenia lękowe.
Źródło: MedicalXpress
